In deze moeilijke arbeidsmarkt doen organisaties er alles aan om nieuwe krachten binnen te halen. Echter, waar naar mijn mening te weinig aandacht naar uit gaat is de talenten van de aanwezige medewerkers. Organisaties hebben uitgebreide functieprofielen opgesteld en iemand moet daar goed inpassen, anders functioneert de medewerker niet. Er is naar mijn mening veel te weinig oog voor de talenten die mensen wel bezitten. Neem Richard Goodall. Wie zult u zeggen? Richard Goodall. Vorig jaar deed hij mee aan America Got Talent (AGT). Al 23 jaar was hij conciërge op een middenbare school in Engeland, waar hij zijn tijd vooral gebruikte om de school schoon te houden. Populair bij de kinderen van de school, vanwege zijn benaderbaarheid. Hij besloot de stoute schoenen aan te trekken en schreef zich in voor AGT. De ruim 50 jaar oude Richard ging voor het eerst vliegen en had geen geld om zijn verloofde mee te nemen. En wat hij nooit had verwacht gebeurde, hij won AGT en is inmiddels wereldberoemd in de Verenigde Staten. Met kippenvel heb ik de auditie bekeken en nog altijd ben ik geraakt als ik het terugkijk. Ook roept het bij mij de vraag op hoe het mogelijk is dat zijn talent niet eerder is ontdekt. Waarschijnlijk omdat zingen niet in zijn functieprofiel staat.

Een opdrachtgever zei ooit tegen mij: iedereen heeft een vlek, niemand is perfect. Een vlek is een ontwikkelpunt of in normaal Nederlands, iets waar je minder goed in brengt. Laten we meer aandacht geven waar mensen wel goed in zijn en kijken op welke wijze we de vlekken die een ieder heeft kunnen accepteren en compenseren. Dat lukt alleen als we eerlijk zijn over waar we niet goed in zijn en hulp accepteren op deze punten. Het wordt niet alleen een stuk leuker op het werk, maar op de arbeidsmarkt ook een stuk minder gespannen.